Wat is Hyperemesis Gravidarum

Wat is hyperemesis Gravidarum? Wat is uw diagnose en behandeling?

Hyperemesis Gravidarum treft veel vrouwen tijdens de zwangerschap. Bent u bekend met dit voorval? In het artikel van vandaag leggen we het je uit.

Hyperemesis Gravidarum vertoont een ongelooflijk voorkomen van braken tijdens perioden van zwangerschap, waardoor de incidentie van uitdroging, ketose en gewichtsverlies toeneemt, wat betekent dat er meer calorieën worden verbruikt dan verbruikt, door inname en absorptie (waardoor deze capaciteit wordt verminderd), waardoor de metabolische uitgaven toenemen. , waardoor gewichtsverlies ontstaat.

In onze tekst laten we u kennismaken met deze aandoening en presenteren we de manieren om hyperemesis Gravidarum te diagnosticeren en te behandelen

Hyperemesis Gravidarum 

Hyperemesis Gravidarum is een extreme vorm van braken en misselijkheid tijdens de zwangerschap. Onderscheidt zich van deze klassieke en sporadische symptomen door het veroorzaken van: oncontroleerbaar en voortdurend braken, gewichtsverlies, ernstige uitdroging, ketose en elektrolytenafwijkingen (bij sommige vrouwen)

Hyperemesis Gravidarum kan milde, voorbijgaande hyperthyreoïdie veroorzaken. Het is zeer ongebruikelijk dat de aandoening na de 16e tot 18e week aanhoudt en als dit gebeurt, kan de lever ernstig beschadigd raken, waardoor gegeneraliseerde vetdegeneratie of centrilobulaire necrose ontstaat. Het kan ook een slokdarmruptuur of de encefalopathie van Wernicke veroorzaken.

                                              [maxknop id=”1″ ]

Diagnose

Ten eerste zullen artsen aan de hand van de symptomen beoordelen of de patiënt Hyperemesis Gravidarum heeft. Deze omvatten: het vaak optreden van braken, factoren die braken verergeren of verlichten (de werking van braken) en aanzienlijk gewichtsverlies (in sommige gevallen).

Als er enige twijfel bestaat over Hyperemesis Gravidarum, zullen artsen factoren beoordelen zoals: ketonen in de urine, nierfunctie, schildklierstimulerende hormonen, elektrolyten, bloedureumstikstof, hoeveelheid creatinine, AST en ALT, onder andere.

Omdat er enkele andere ziekten zijn met dezelfde symptomen, is het gebruikelijk dat artsen deze zorgvuldig evalueren om deze andere uit te sluiten. Er moet ook een verloskundige echografie worden uitgevoerd om de mogelijkheid van een meerlingzwangerschap of een hydatidiforme moedervlek uit te sluiten.

Behandeling

Allereerst is er een tijdelijke stopzetting van de orale inname van vloeistoffen en voedsel, met de geleidelijke hervatting (aanvankelijk met vloeistoffen) van de inname ervan. 

Over het algemeen begint de behandeling met intraveneuze vervanging van voedingsstoffen (bijvoorbeeld thiamine, vitamines en elektrolyten) en met het gebruik van anti-emetica (indien nodig). Nadat het braken en de dehydratatie zijn gestopt, wordt orale toediening van kleine doses vloeistoffen gestart.  

Voor patiënten die orale inname nog steeds niet kunnen verdragen, wordt de ziekenhuisopname doorgaans voortgezet of wordt de behandeling thuis voortgezet (zonder orale toediening gedurende enkele dagen of bij tekenen van verbetering, in overeenstemming met de richtlijnen van de arts).

Met de acceptatie van orale vloeistoffen beginnen ze de inname van kleine hoeveelheden vast (licht) voedsel op te nemen, waardoor de inname toeneemt nadat de symptomen niet terugkeren. 

Als de behandeling niet effectief blijkt te zijn, is het gebruik van corticosteroïden gebruikelijk. Deze moet met grote zorg minder dan 6 weken worden gebruikt. Niet geïndiceerd voor gebruik tijdens de periode die foetale organogenese wordt genoemd (tussen 20 en 56 dagen zwangerschap). 

Er zijn geen manieren om hyperemesis gravidarum te voorkomen. Het wordt echter aanbevolen om het dieet tijdens de prenatale periode verdeeld over meerdere tijdstippen gedurende de dag toe te dienen. Het vermijden van de consumptie van vet en/of gekruid voedsel. 

Conclusie

In dit artikel presenteren we een veel voorkomend verschijnsel bij zwangere vrouwen: de Hyperemesis Gravidarum. We presenteren de belangrijkste symptomen en conventionele behandelvormen. 

Belangrijk: bij eventuele klachten dient een arts te worden geraadpleegd. Zelfmedicatie kan een risico vormen voor moeder en baby, als u alleen gebruikt wat uw arts u heeft voorgeschreven.

Vond je ons artikel leuk? Deel met je vrienden en familie op je sociale netwerken. 

Bedankt voor het lezen en tot snel.